بررسی رابطه بین پلی فارماسی و عوامل اجتماعی جمعیت شناختی در سالمندان آسایشگاه خیریۀ کهریزک در سال ۱۳۸۹

اهداف: بررسی ارتباط بین پلی فارماسی و عوامل اجتماعی جمعیت شناختی شامل سن، جنسیت، تحصیلات و سیگار در سالمندان ساکن آسایشگاه خیریۀ کهریزک مواد و روش ها: درطول مطالعه ای توصیفی تحلیلی مقطعی، ۲۳۷ سالمند ۶۰ ساله و بالاتر (۱۳۴ نفر زن) ساکن آسایشگاه خیریۀ کهریزک، به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. سپس، ازنظر تعداد داروهای مصرفی و ارتباط پلی فارماسی (مصرف هم زمان پنج دارو یا بیشتر) با عوامل اجتماعی جمعیت شناختی بررسی شدند. یافته ها: میانگین تعداد داروهای مصرفی (۳/۲۲±) به ازای هر مددجو، ۵/۱۰ بود. فراوانی پلی فارماسی، ۵۲/۳ درصد بود. درمقایسه با گروه سنی ۶۰ تا۶۹  سال، شانس پلی فارماسی در گروه سنی ۷۰ تا ۷۹  سال افزایش یافت (or=1/09, 95% ci 2/25-0/53) و در گروه سنی ۸۰ساله به بالا کاهش پیدا کرد (or=0/68, 95% ci 1/24-0/37) که ازنظر آماری معنادار نبود. فراوانی و شانس پلی فارماسی در مردان کمتر از زنان بود (or=0/68, 95% ci 1/24-0/37)؛ ولی این رابطه ازنظر آماری معنادار نبود. شیوع و شانس پلی فارماسی به طور معناداری، در سیگاری ها کمتر بود (or=0/36, 95% ci 0/79-0/17). براین اساس، رابطۀ مستقیم و معنادار بین افزایش سال های تحصیلات رسمی و پلی فارماسی وجود داشت (or=1/09, 95% ci 1/18-1/01). نتیجه گیری: میانگین تعداد دارو های مصرفی و شیوع پلی فارماسی در آسایشگاه کهریزک بالا بود. افزایش سال های تحصیلات رسمی و سیگارنکشیدن، ریسک فاکتور های پلی فارماسی در این جمعیت بود. درکل، رابطۀ معناداری بین سن و جنسیت با پلی فارماسی مشاهده نشد.